Soms pak ik mijn momentje en lees ik mijn eigen blogs terug. Zelfs mijn reisdagboek op waarbenjij.nu (niet het delen waard) krijgt zo nu en dan van mij nog een bezoekje. Hoe idioot ik daar in Venezuela in een internetcafeetje aan het typen was over hoe vreselijk ‘klaar’ ik met dat land was. Terwijl ik een week later jubelend aan het schrijven was over de vele liters Cuba Libre in combinatie met de zwetende merengue. Hilarisch beschamend en toch heerlijk om terug te lezen. Iets recenter is een blog van vorig jaar. Het moment dat ik net wist dat ik hartstikke zwanger was. Het begin van mijn, of eerder ons, avontuur. En nu is dat avontuurtje er al een tijdje en YES, an adventure it is.
Foss is de liefste, grootste, grappigste, kaalste, knapste, ongeduldigste, zachtste, hongerigste en beste baby ooit. Van de hele wereld. Zonder vergelijkingsmateriaal een echte geweldenaar. Voor hem sta ik met liefde gelijk op als de wekker gaat, zonder te snoozen. Poepluiers maken mij trots en die lucht stiekem ook wel (that’s my boy). Huilt hij, dan troost ik hem in de meest ongelukkige houdingen. Mijn zangtalent heb ik weer uit de kast gehaald om 100x achter elkaar ‘Olifantje in het bos’ te zingen. Ik accepteer het gekras in mijn gezicht, het feit dat hij zich moet vasthouden aan mijn haar met die kleine stevige knuisjes en ik heb schijt aan die zure spuugvlekken in mijn shirt. Het litteken op mijn buik is het bewijs dat hij echt van mij is (hij lijkt vreselijk op zijn papa).
Ik smelt op de momenten dat hij lacht met zijn kleine bekkie, aan het kletsen is met Lange Slungel, Theo de rups, Betty de uil en Boris de beer, of lekker slaapt in zijn nog net iets te grote slaapzak met zijn luipaardprint speentje. Foss is mijn held, een volwaardig avontuur. Hij maakt mij een gelukkige mama. En zo’n held moet lekker slapen in zijn bedje op zijn fijne kamertje. Laat ik nou dat fijne kamertje nooit geheel klaar via Koekjes & Liefdadigheid hebben gedeeld. Dat kamertje waar voor Foss al zijn avonturen beginnen.
Zoals eerder te zien in de blog over de 2 klusvriendjes hebben wij het bedje en later ook de commode zelf gemaakt. Met underlayment hebben wij een replica gemaakt van het crisis ledikant en commode van Piet Hein Eek. De commode hebben wij deels wit geschilderd om het geheel niet al te houterig te maken. Boven de commode hebben wij een plank opgehangen die deels vast zit met leren banden. Die leren banden hebben wij terug laten komen als handgreepjes op de commode en de lockerkast waar zijn kleertjes in zitten.
Met de leuke kussens/knuffels van A Little Lovely Company, ballonnen van de Hema en naamposters van Allerlievelings en Bybineke heb ik, ja ik niet wij, zijn kamertje een beetje gepimpt. De stoere aankleedkussenhoes, ledikanthoes en het ultra zachte (en veilige) dekbedje zijn van Witlof for Kids. En die baby op dat Ikea vachtje, die is van ons.
Geniet van de avonturen op je kamertje kleine Foss.
Koekjes en liefdadigheid 
Plaats een reactie