Koekjes en liefdadigheid

Soms ga een avontuur aan die je wel af moet maken. Avonturen zoals reizen, relaties, verhuizingen, nieuwe banen, compleet ander kapsel, overstappen op droge wijn (in plaats van mierzoete) zijn allemaal avonturen die je kunt stoppen. Of terugdraaien omdat het toch niet zo bevalt als je dacht. Die avonturen ben ik al vaak aangegaan. Een sportief reisje Venezuela in m’n eentje, die uiteindelijk totaal niet bij mij paste . Met als resultaat dat ik eindigde in de studentenstad van het land waar ik 2 maand lang feestjes heb gevierd en dingen heb gedaan die ik met mijn volle verstand niet snel zal doen. Of relaties ook zo’n avontuur. Vanaf mijn 15e heb ik een relatie gehad met, van wie ik dacht, mijn eeuwige liefde. Ben zelfs met hem het avontuur van trouwen aangegaan.. maar nee, dat was toch niets van mij en na 2,5 jaar was dat avontuur weer ten einde. Kort geblondeerd haar is ook een avontuur, alleen niet een geslaagde voor mij. En zo kan ik nog vele avonturen opnoemen die wel of niet geslaagd zijn. Alleen nu ga ik, samen met vriendlief, een geheel nieuw avontuur aan. Namelijk mama en papa zijn.

Ja het is echt zo. Ik gooi het gewoon even in het openbaar. Ik ben hartstikke zwanger. Met alles erop en eraan. Fijne vreetbuien, indrukwekkende hormonale uitspattingen, een (vet)pens, onzekerheid en natuurlijk mijn chronische ontevredenheid. Ik wist niet dat ik zo van zwart/witjes kon houden (en dat je die nergens meer, in geen enkele drogisterij, in de schep snoep bakken te vinden zijn). Ook wist ik niet dat ik zomaar ruzie kon maken met vriendinnen of zussen (nogmaals sorry daarvoor). Janken om de reclame van de belastingdienst, verslaafd aan focking darts op tv, jammeren om het feit dat iedereen in de hele wereld wijn kan drinken en waarom IK NIET. Op dit moment is mij zijn op zich al een avontuur, laat staan dat daar straks nog een kind bij komt.

Een avontuur wat daar bij komt is natuurlijk de kinderkamer. Op dit moment heb ik ideetjes, alleen nog geen heldere plannen. Hier kom ik dan met liefde ook later op terug. Sinds een weekje weten we dat het een jongetje wordt. En holy shit, daar komt nog zo’n avontuur om de hoek kijken. Vriendlief schijnt namelijk nogal een druk, ondeugend, soms lastig/vaak vervelend kereltje te zijn geweest. Please laat het qua gedrag op mij lijken, please!
Maar goed, het eerste avontuur wat natuurlijk een direct gevolg is op mijn chronische ontevredenheid is onze woonkamer. Zonder al te veel woorden hierover vuil te maken, ik werd een beetje gek van het donkere en snakte naar licht. So, let there be light.

Mijn blog zal de komende tijd (als ik nog tijd heb) steeds meer gaan over de komende beeb. Kwaaltjes, rare gewoontes, ongemakken, vreemde gedachten, frustraties, maar natuurlijk nog wel met het raakvlak interieur. Say hello to the new adventure! maar nu eerst weer een kijkje in ons huis nu het weer ‘licht’ is.